شاید نباید ساحت عزیز چنین جایی و چنین احوالی را آلوده به چرکی بکنم که شاید مدتها بود علیرغم دفع سرطان و رفع بلا ، همچنان همچون دُمَلی در شکل کابوس ، خوابهایم را به تعفنی رقت بار بدل کرده بود درین روزهای روشن زندگی ام که مدیون حضرت حق تعالی هستم باید تارکی ها محو میشد و ایضا ان چرک بد بو در روحم . و چه خوش اقبال بودم که عصر این دُمل چرکی را با دو انگشت و عجالتا با دو سیلی ، ترکاندم . ???? روحم از بند یک زهری که ۱۸ فروردین سال پیش در رگ و ریشه روحم تزریق روحم منبع
درباره این سایت